Καρδιά μου

Αναζητούσα κι έψαχνα τ’ Όνομά σου

κάπου για να γράψω

μια πέτρα γύρευα, ένα κορμό

εκεί να το χαράξω.

Μα δε γυρνούσα 

σ’ ακρογιαλιές, σε θάλασσες

την άμμο δεν κοιτούσα.

Μην πλανηθώ και μπερδευτώ

και τη χρυσή Αγάπη μας

 στο κύμα να πετούσα.

Πήρα σφυρί, πήρα καρφί

και την Καρδιά ζητούσα

μέσα στο στήθος μου να βρω

Εκεί να σε φυλούσα.

Και μόλις άρχισα να την χτυπώ

αιφνής το αίμα χύθηκε, πονούσα.

Καρδιά μου πόσο Σ’ αγαπώ

τη θλίψη μου θρηνούσα.

Και δάκρυσα και χάθηκα.

Στην Κόλαση πήγα νόμιζα

 εκεί θαρρείς και ζούσα.

Μα η ψυχή μου τώρα δα

φτερά εγέννησε, πετούσα.

Και στον Παράδεισο σαν έφτασα

 Εσένα εζητούσα.

Μ’ Αγγέλους ήσουν αγκαλιά

Σε είδα σε καλούσα.

Και τότε εσύ με τράβηξες ψηλά

κι εγώ σε εφιλούσα.

Θεέ μου πόσο Σ’ αγαπώ

Αλήθεια τώρα ζούσα.